Kom meer te weten over garnalen

Garnalen… in veel nationale keukens een hoofdrolspeler, en logisch, toch? Ze zijn veelzijdig, heerlijk én passen bij allerlei verschillende recepten (nam je al een kijkje op onze receptenpagina?) Maar… Hoe veel weet jij eigenlijk ver garnalen? Hoe worden ze geproduceerd? Wat is de impact van garnalenproductie? Hieronder ontdek je de ins en outs van garnalenkweek.

Vijf belangrijke commerciële soorten garnalen zijn gecertificeerd volgens de ASC-standaard:
– De Pacific witpootgarnaal (Litopenaeus vannamei)
– De reuzentijgergarnaal (Penaeus monodon)
– De zandgarnaal (Metapenaeus ensis)
– De banaangarnaal (Penaeus merguiensis)
– De Indische witte garnaal (Fenneropenaeus indicus).

In het wild

De Pacific witpootgarnaal komt oorspronkelijk uit de oostelijke Stille Oceaan tussen Mexico en het noorden van Peru, maar voornamelijk in de wateren van Midden-Amerika tot 20 meter diep. Volwassen garnalen leven in open zee, de postlarven migreren naar de kust, waar ze gedijen in brakke lagunes, estuaria en mangrovegebieden.

Reuzentijgergarnalen leven voor de kusten van Australië, Zuidoost-Azië, Zuid-Azië en Oost-Afrika. Ze worden groot en planten zich alleen voort in tropische mariene habitatten en brengen hun jongere stadia door in kustestuaria, lagunes of mangrovegebieden. Deze garnalen graven zich graag in overdag en komen ’s nachts tevoorschijn om naar voedsel te zoeken.

De zandgarnaal komt veel voor in de Indo-Pacific regio, in de wateren rond Indonesië, Maleisië, Vietnam, Thailand, China, Japan, Noord- en Zuid-Korea, de Filipijnen, Australië en Papoea-Nieuw-Guinea. Deze garnaal geeft de voorkeur aan brakke wateren en kan worden gevonden tot op een diepte van 95 meter.

Banaangarnalen worden verspreid van de Perzische Golf door Thailand, Hong Kong, de Filipijnen en Indonesië, tot aan Nieuw-Guinea, Nieuw-Caledonië en Noord-Australië. Ze groeien tot 25 cm in lengte, wegen tot 75 gram en worden gevonden op dieptes van 35 tot 90 meter.

Indische witte garnalen worden gevonden in de Indo-West-Pacific regio, van Oost-Afrika, India, Maleisië en Indonesië, tot Zuid-China en Noord-Australië. Volwassen garnalen groeien tot een lengte van ongeveer 22 cm en leven op de zeebodem tot op een diepte van 90 meter. De vroege ontwikkelingsstadia vinden plaats in de zee, waarna de larven naar estuaria verhuizen.

Garnalenkweek

In 2020 werd de wereldwijde handel in garnalen geschat op 28 miljard USD per jaar, en garnalenkwekerij speelt een belangrijke rol in deze lucratieve markt. Gekweekte garnalen maken 55% uit van de wereldwijde garnalenproductie, waarbij de Pacific witpootgarnaal en de reuzentijgergarnaal samen ongeveer 80% van de productie vertegenwoordigen.

Garnalen werden voor het eerst succesvol in gevangenschap gekweekt in 1973, wat leidde tot een snelle groei van de garnalenkwekerij in de daaropvolgende twee decennia. Deze groei werd onderbroken in het midden van de jaren 2000 door grote uitbraken van ziekten en een afname van het vertrouwen van het publiek in gekweekte garnalen.

WWF startte in 1994 al met de creatie van een kader voor duurzaamheid bij garnaalproductie. Ze richtte de multi-stakeholder Garnalen Dialoog op in 2007 en droeg de Garnalen Standaard over aan de ASC in 2014. Dit heeft geholpen om productiestandaarden wereldwijd te verbeteren.

Alle ASC-gecertificeerde garnalenkwekerijen moeten voldoen aan strenge eisen om ziekte-uitbraken te minimaliseren en een gezondheidsplan ontwikkelen en uitvoeren. Het gebruik van profylactische geneesmiddelen en antibiotica is verboden en medicatie mag alleen worden gebruikt vanuit dierenwelzijnsoverwegingen, en onder strikte voorwaarden.

Garnalenkweek is gegroeid van traditionele kleinschalige bedrijven in Zuidoost-Azië tot een wereldwijde industrie. Vandaag de dag wordt ongeveer 75% van de gekweekte garnalen geproduceerd in Azië, met name in China en Thailand, maar ook Indonesië, India, Vietnam, Brazilië, Ecuador en Bangladesh zijn belangrijke producenten.

Er zijn drie belangrijke kweekpraktijken: extensief, semi-intensief en intensief, die respectievelijk lage, middelmatige en hoge bezettingsdichtheden vertegenwoordigen. In alle drie de systemen voeden garnalen zich natuurlijk met voedsel dat beschikbaar is in het water, aangevuld met een speciaal dieet.

Extensieve vijverteelt van Pacific witpootgarnalen wordt veel aangetroffen in Latijns-Amerikaanse landen en wordt uitgevoerd in getijdengebieden waar minimale of geen waterpompen of beluchting worden gebruikt.

Intensieve vijverteelt bevinden zich meestal in niet-getijgebieden, waar vijvers volledig kunnen worden leeggemaakt en gedroogd voor elke uitzetting. Dit kweeksysteem wordt veel toegepast in Thailand, de Filipijnen, Maleisië en Australië.

Impact van garnalenkweek

Toen de garnalenkweek zich in de jaren ’70 en ’80 snel ontwikkelde, veroorzaakte dit aanzienlijke schadelijke effecten op het milieu. Erg veel mangrove moerassen werden gekapt om plaats te maken voor garnalenkwekerijen. De ASC Standaard pakt dit probleem aan door ervoor te zorgen dat kwekerijen zich niet vestigen in kritieke habitatten.

Om ervoor te zorgen dat garnalenvoer geen nadelige invloed heeft op de omgeving en milieu vereist ASC-certificering dat kwekerijen zich houden aan strikte vereisten waaronder;
-Gebruik van wilde vis als ingrediënt minimaliseren,
Volledige traceerbaarheid voor ingrediënten als wilde vis, palmolie en soja,
Wilde vis, palmolie en soja moeten ook van een verantwoorde bron afkomstig zijn.

Waterkwaliteit/vervuiling

ASC-gecertificeerde garnalenkwekerijen zijn verplicht om waterkwaliteitsparameters zoals stikstof, fosfor en zuurstofniveaus regelmatig te meten, en deze moeten binnen vastgestelde grenzen blijven. Al het afvalwater moet worden behandeld en het lozen van slib is verboden.

Biodiversiteit

ASC-gecertificeerde garnalenkwekerijen minimaliseren de impact op hun naburige ecosysteem door gedeeltelijke herstel van verloren mangrovebossen en ervoor te zorgen dat kwekerijen niet zijn gevestigd in kritieke habitatten. Omdat garnalenkweek vaak plaatsvindt langs kustgebieden, moet er een permanente kustbarrière zijn tussen de kwekerij en de kustlijn, zodat de ecosystemen van de kustwateren niet worden beïnvloed.

Sociale verantwoordelijkheid

Garnalenkwekers moeten hun kwekerijen op een sociaal verantwoorde manier managen. Dit betekent dat medewerkers de juiste gezondheids- en veiligheidstraining moeten krijgen en eerlijk moeten worden betaald en behandeld. Het betekent ook dat ASC gecertificeerde kwekerijen goede buren moeten zijn voor lokale gemeenschappen en proactief met hen communiceren.

Alle ASC-gecertificeerde kwekerijen zijn veilige en rechtvaardige werkomgevingen waar werknemers een degelijk loon verdienen en geregelde werkuren hebben.

Koken met garnalen

Garnalen zijn vetarm, rijk aan eiwitten en gemakkelijk verteerbaar. Ze koken in enkele minuten en worden wereldwijd veel gebruikt in diverse keukens vanwege hun heerlijke smaak en textuur. Garnalen kunnen in of uit hun schaal worden gekookt. Wist je dat je van de schalen een heerlijke bouillon kan maken?