Geschiedenis

Het World Wide Fund for Nature (WWF) heeft de basis gelegd voor het ASC door Aquaculture Dialogues te initiëren en coördineren.

De Aquaculture Dialogues waren rondetafelgesprekken voor stakeholders, die officieel in 2004 van start gingen met als doel:

• Verifieerbare prestatieniveaus voor milieu en maatschappij te ontwikkelen die de belangrijkste negatieve gevolgen van de kweek meetbaar verminderen of elimineren, en die aanvaardbaar zijn voor stakeholders
• Standaarden aanbevelen om deze prestatieniveaus te bereiken terwijl tegelijkertijd de kwekerijsector economisch levensvatbaar kan blijven

De universele, open en transparante Aquaculture Dialogues waren gericht op het minimaliseren van de belangrijkste negatieve gevolgen van de aquacultuur voor milieu en maatschappij. Alle dialogen leverden voor een belangrijke soort (of groep van soorten) gekweekte vis schaal- of schelpdieren, standaarden op die gebaseerd zijn op wetenschappelijk onderzoek, prestaties en cijfers, en die wereldwijd toepasbaar zijn op productiesystemen in de aquacultuur.

De dialogen vonden plaats gedurende meer dan tien jaar. Het was een transparant, inclusief en multicultureel proces dat in tientallen steden over de hele wereld werd uitgevoerd, en waar vele stakeholders bij werden betrokken. De dialogen en de daaruit voortvloeiende standaarden weerspiegelen de directe input van meer dan 2000 ngo’s, wetenschappers, kwekers, retail en andere belangrijke stakeholders in de aquacultuursector.

Standaarden voor een verantwoorde aquacultuur

De Aquaculture Dialogues resulteerden in standaarden voor twaalf soorten: zalm, garnalen, tilapia, pangasius, forel, abalone (zeeoren), tweekleppigen (zoals oesters, mosselen en sint-jakobsschelpen) en seriola en cobia. De oorspronkelijke soorten werden geselecteerd op basis van hun impact op het milieu en de maatschappij, hun marktwaarde en de mate waarin ze internationaal worden verhandeld.

Het in Nederland gevestigde Initiatief Duurzame Handel (IDH) heeft samen met het WNF Nederland in 2010 het Aquaculture Stewardship Council opgericht. Het ASC is sinds de oprichting een volledig onafhankelijke non-profitorganisatie die zowel de voor elke soort ontwikkelde standaarden beheert als toekomstige standaarden creëert op basis van de behoefte en de marktvraag.

ISEAL Alliance

Het ASC heeft zijn eigen systeem opgezet om op basis van de oorspronkelijke Aquaculture Dialogues standaarden te ontwikkelen, operationaliseren, beheren, beoordelen en herzien. Om dit op een geloofwaardige manier te doen volgt het ASC bij het opstellen hiervan de Code of Good Practices for Setting Social and Environmental Standards van de ISEAL Alliance. Deze code voldoet aan ISO/IEC Guide 59 ‘Code of good practice for standardization’ en de Overeenkomst ‘Technical Barriers to Trade’ (TBT), Bijlage 3, ‘Code of good practice for the preparation, adoption and application of standards’, van de WHO.

Lidmaatschap van de ISEAL Alliance staat open voor alle multi-stakeholder certificerings- en labelingsprogramma’s en accreditatiebedrijven van duurzaamheid die kunnen aantonen dat ze voldoen aan de Codes of Good Practice en bijbehorende eisen van ISEAL, en die bereid zijn om te leren en zich te verbeteren. Met het lidmaatschap van ISEAL laten certificerings- en labelingprogramma’s zien dat ze een verenigde beweging van duurzaamheidsstandaarden willen ondersteunen. Het ASC is in januari 2013 als geassocieerd lid toegetreden tot ISEAL en is in april 2015 volwaardig lid geworden. Het ASC is de enige organisatie op het gebied van aquacultuur die als volwaardig lid van ISEAL is geaccepteerd.