In oceanen en op het land; alle aquacultuurbedrijven opereren in bestaande ecosystemen.

Ecosystemen zijn geografische gebieden met verschillende levende organismen, fysieke kenmerken, biochemische en meteorologische processen, andere natuurverschijnselen en menselijke activiteiten, die elkaar allemaal wederzijds beïnvloeden en samen een complexe balans vormen. 

Omdat ecosystemen onderling verbonden en meestal zelfvoorzienend zijn, kan elke blijvende en schadelijke verstoring een ecosysteem uit balans brengen. Daarmee wordt het vermogen om het natuurlijke leven en de mensen die er wonen te ondersteunen ondermijnd. 

Tijdens ASC-certificering wordt een hele reeks gegevens van meerdere bronnen en belanghebbenden verzameld om de gezondheid van het ecosysteem te analyseren. Met deze gegevens kan de toekomstige staat van een ecosysteem worden voorspeld en kunnen er verschillende beheerstrategieën worden bepaald om de negatieve impact van de kwekerij tot een minimum te beperken. Ook kan hiermee de gezondheid van een ecosysteem worden beschermd, verbeterd of hersteld. 

Analyse en beoordeling van ecosystemen 

Onafhankelijke deskundigen verzamelen de gegevens en beoordelen welke impact een kwekerij heeft op het milieu. Alle gegevens worden openbaargemaakt zodat belanghebbenden een gezamenlijk bewustzijn kunnen opbouwen waar ze wat aan hebben. 

Om lokale ecosystemen gezond te houden moeten er voldoende en relevante gegevens worden verzameld, ook ter plaatse. Hiermee kunnen de toestand van het ecosysteem in kwestie en de impact van de kwekerij wetenschappelijk beoordeeld worden. 

De eisen in de ASC-standaarden om de natuurlijke habitats en de biodiversiteit ter plaatse te beschermen en waar nodig te verbeteren zijn uitgebreid en streng. Zij omvatten momenteel meer dan honderd criteria, waaronder:

• Toegestane impactzone
• Impact op de zeebodem
• Bescherming van kritieke of gevoelige habitats 
• Waterkwaliteit
• Herstel van mangrovewouden

Voorbeelden van de manier waarop de ASC-standaarden ecosystemen helpen beschermen, verbeteren en herstellen. 

Toegestane impactzone

Dat aquacultuur wat effect heeft op het milieu is te verwachten. Met de toegestane impactzones stellen we echter strikte grenzen aan de ecologische voetafdruk van kwekerijen. Voorbij de grenzen van een toegestane impactzone mag de bedrijfsactiviteit van een kwekerij geen meetbaar effect hebben op de zeebodem of het water. 

Voor de zalmkweek in zeekooien worden bijvoorbeeld toegestane impactzones toegepast. Kweek in zeekooien kan een aantal gevolgen voor het milieu met zich meebrengen. Nutriënten zoals fosfor en stikstof kunnen door de uitscheiding van vis en de afbraak van overtollig voer in het water terechtkomen. Een te hoog gehalte is schadelijk en kan de bloei en woekering van algen bevorderen. 

De ASC-zalmstandaard hanteert een zeer strikte toegestane impactzone die een maximum stelt aan de ecologische voetafdruk. Zo moeten er zowel binnen als buiten de toegestane impactzone watermonsters worden genomen om de hoeveel opgeloste nutriënten rond de kwekerij te controleren. Toegestane impactzones worden in alle gevallen gedefinieerd aan de hand van geloofwaardige en robuuste modelleringssystemen met strenge analyses om te bepalen waar deeltjes worden afgezet.